www.rkka.fora.pl

horst

Witam, zaintrygowała mnie kwestia białych kołnierzyków wewnątrz stójki w gimnastiorce. Jak to z kołnierzykami było? Czy wszystkie gimnastiorki je miały? Myślę tutaj o Gimnastiorce wz 43, 35 mnie nie interesuje Wink

Jurgen

Każdy czerwonoarmiejec miał sobie samemu wszyć takowy i regularnie go zmieniać do prania - takie były wymogi higieniczne.

al-muell

Przedmówca prawdę rzecze.
Dodam jeszcze, że regulaminowo podkołnierzyk powinien wystawać 2mm ponad krawędź. Głównie to miał zapobiegać zbyt szybkiemu uszkodzeniu kołnierza bluzy, którą nie zawsze można było wyprać.

horst

Nosicie w swoich gimnastiorkach kołnierzyki?
Ja mam wszyty ale niestety nieregulaminowo (nie wystaje 2 mm)

Pierre

Ja mam wszyty, też nieregulaminowo. Myślę, że akurat w przypadku bluzy wz.43 te 2mm nie mają odniesienia w rzeczywistości. Tak samo zresztą jak codzienne odpruwanie i pranie.

Jurgen

Ja mam (a raczej miałem) wszyty regulaminowo - ale jako że nigdy go nie wypruwałem do prania, a jedynie mydliłem i szczotkowałem "in situ" to już się troszkę podstrzępił i za nic nie można rzec iż ma cokolwiek z regulaminem wspólnego XD

horst

używacie repro czy "samoróbek". Ja przyznam że zrobiłem sam kołnierzyk i nie jestem w pełni przekonany do jego poprawności ale niestety nie widziałem nigdzie replik...
Też mi się wydaje że 2 mm wystający kołnierzyk ponad stójkę gimnastiorki wz 43 wyglądałby kuriozalnie.

al-muell

horst

Stąd właśnie pytam. Swój sam robiłem właśnie z prześcieradła Wink

Najlepiej tak jak piszesz mało gęstym ściegiem, nie wygląda to zbyt schludnie i nie trzyma się tak rewelacyjne, ale usuwanie kołnierzyka jest dzięki temu bardzo proste. Natomiast ciekawi mnie kwestia jak podczas WWO pochodzono do tematu kołnierzyków, czy wszystkie gimnastiorki je miały, czy dowództwo weryfikowało posiadanie kołnierzyków przez Sołdatów?

slava

Nie wiem czy dowództwo sprawdzało te kołnierzyki ale wiem jedno: wole mieć ten kołnierzyk w gimnastiorce. Po jednym wyjeździe gdy przez 24 godziny miałem na sobie mundur postanowiłem wszyć sobie w końcu ten kawałek bawełny (po powrocie do domu przez dwa dni nie nosiłem ubrań które ocierałyby sie o moją szyje, miałem zaczerwienienie i bolesne otarcia prawie na całym karku).

horst

To wiadomo, kołnierzyk jest po prostu użyteczny...
Nie mniej mała ilość wspomnień (i żyjących weteranów) powoduje że chyba nigdy sie nie dowiemy jak to w polu naprawdę z kołnierzykami było

Jurgen

Jednak na dużej ilości (jeśli nie rzec większości zdjęć) można się jednak dopatrzeć wszytego podkołnierzyka Wink

Zatem mnie osobiście się wydaje, że z zasady to u każdego "bardziej był, niż go nie było w ogóle."

Bundok

[link widoczny dla zalogowanych]

Szuder

"Do walki o wzgórze minerzy-gwardziści przygotowywali się nader starannie.
Doskonale pamiętam wieczorne godziny tuż przed rozpoczęciem walki o wzgórze. Ostatnie przygotowania. Saperzy wykąpali się, posiedzieli trochę w polowej łaźni parowej, ogolili, poprzyszywali nowe śnieżnobiałe kołnierzyki do bluz.
Na wygląd zewnętrzna żołnierzy kapitan Kuszcz zwracał szczególną uwagę. Po raz ostatni przed walką sprawdził umundurowanie i wyposażenie swoich gwardzistów. (...)
Błyszczą wyczyszczone starannie buty. Wyszykowani tak, jak do przeglądu na musztrze. Wszyscy żołnierze wiedzą jednak, że czeka ich zażarta walka, walka na śmierć i życie..."

Wiktor Charczenko - Brygada specjalnego przeznaczenia

W innym miejscu tej książki był też opis, że saperzy zajęci rozminowywaniem (bodaj Moskwy) przez kilka tygodni nie wymieniali kołnierzyków, które były już czarne od potu i brudu. Co miało zapewne zaakcentować poświęcenie tychże - ale jest to też jakiś trop Wink

Taras

Wywiązała się dość ożywiona dyskusja więc i ja dorzucę coś od siebie. Co prawda mój podkołnierzyk podszyty jest pod gimnastiorkę wz. 35 ale to nie ma znaczenia - w przypadku wz. 43 patent działa tak samo.
Myślę, że wzbogacę naszą wiedzę na temat tego elementu umundurowania ponieważ mój egzemplarz został wykonany przez jegomościa, który "ileś dziesiąt" razy taki podkołnierzyk wszywał na tempa. Jak wspomniał al. - muell patent obowiązywał jeszcze długie lata po wojnie i w niczym nie odbiegał od wojennego pierwowzoru.

[link widoczny dla zalogowanych]

W zasadzie wszystko widać na zdjęciach. Prostokąt materiału złożony na pół wzdłuż (dolne krawędzie luźne nie zszywane). Wszystko przyszyte jak widać na fotce nr 2 bardzo luźną fastrygą.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Natomiast co najważniejsze. W miejscu złożenia w środku jest włożony cienki sznureczek - np. tasiemka dystynkcyjna. Patent ten rodem z RKKA gwarantuje dwie zasadnicze sprawy. Wszywając nie ma problemu z "łapaniem" dystansu 2 mm. na właściwym kołnierzem, no i po wszyciu wszystko "ładnie" się układa a nie marszczy nad kołnierzem.
Naprawdę świetne rozwiązanie ułatwiające ceregiele z podkołnierzykiem - zresztą wymyślone i stosowane nie przez rekonstruktorów a przez "ludzi sowieckich" Smile

Polecam!