www.rkka.fora.pl

kawher

Co by nie powiedzieć o Stalinie, to facet przez całą Ojczyźnianą dbał o odpowiednio wysoką produkcję zbrojeniową. W rezultacie w trakcie wojny z Niemcami RKKA nie powinno zabraknąć sprzętu i amunicji. Jeżeli jednak brakowało, to wina głównie służb tyłowych niezbyt radzących sobie z transportem uzbrojenia. Inaczej sprawa się miała z jedzeniem. Wyżywienie krasnoarmiejców z reguły miało dla radzieckich generałów niższy priorytet niż ich uzbrojenie. Nie była rzadkością w latach 1941-42 (a i w 1943 się zdarzało) śmierć czerwonoarmisty na froncie z głodu. Ponoć odnotowywano także zjawiska kanibalizmu! Ja czytałem o tym jedynie w ogólnikach. Ma może ktoś dokładniejsze dane (czas, miejsce i jednostka gdzie dokonało się ludożerstwo)? A jakie właściwie były normy żywieniowe w Armii Czerwonej w latach 1941-45?

al-muell

Normy żywieniowe były już swego czasu publikowane na portalu dobroni.pl, i tu pewnie też.
Jedno wiem - lepiej żywiono żołnierzy frontowych - nie tylko dlatego, że mieli lepszą normę, ale i dlatego, że kuchnia docierała częściej niż na tyły, toteż wielu żołnierzy wolało jak najprędzej trafić na front (jakkolwiek kuriozalnie to brzmi). Frontowcy poza tym mogli się zaopatrzyć w jedzenie u zabitych wrogów.
W początkach WWO zapewne były przypadki śmierci głodowej, ale to specyfika sytuacji jaka powstała. Generalnie dbano o zapewnienie posiłków, choć często nie miały się one nijak do normy.

dzik_warminski

no i boskie kuchnie 500 litrowe.
Raczej szły na okrągło bez mycia

kawher

al-muell

A czy ta komisja ustaliła przyczyny? bo to byłoby interesujące.
Zdobywanie żywności na wrogu pod np. Stalingradem nie było pewnie zbyt udane choćby z tego powodu, że okrążeni niemcy raczej nie mieli za duzo do zaoferowania.
Historie o tym, że na froncie żywili lepiej i o zdobywaniu pożywienia na wrogu pochodzą głównie od weteranów 1AWP (choć nie tylko). Generalnie w pożywienie można się było też zaopatrzeć w napotkanych miejscowościach, tymczasem na tyłach wszystko już było "sprżatnięte", a wymuszanie od cywilów samowlnie było karane - inaczej niż na froncie, gdzie dowódcy przymykali na to oko, a czasem wręcz zachęcali. Na froncie niezawsze był świerzy chleb, ale zawsze był ciepły posiłek lub, jeśli niedowieźli - w plecaku była żelazna racja (choć w teorii do otwarcia tylko w wyjątkowych sytuacjach). Na tyłach zaś z ciepłym posiłkiem było krucho, za to z kolei chleb bywał bardziej regularnie.
Ogólnie i norma i rzeczywistość żywieniowa były na tyłach gorsze iż na froncie. Nie dotyczy to oczywiście wyższego dowództwa.

kawher

al-muell

No, skoro później żołnierze woleli na front, a przypadków śmierci głodowej juz tylu nie notowano, to chyba coś się zmieniło. Ale do norm oczywiście i tak było daleko.